Sahih-u i El-Buharit - Kaptina e Pejgamberëve
SAHI-hu I EL-BUHARIT
1. Kapitulli i pejgamberëve
Krijimi i Ademit dhe pasardhësve të tij
3326. Na ka treguar Abdullah b. Muhammedi, këtij Abdurrezaku, duke e transmetuar nga Ma'meri, ai nga Hammami e ky nga Ebu Hurejreja r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"All-llahu e krijoi Ademin, dhe gjatësia e tij ishte gjashtëdhjetë arshin. Pastaj i tha:"Shko dhe jepu selam atyre melekve, dhe dëgjo se si do të përshëndetin. Përshëndetja e tyre do të jetë përshëndetja jote dhe e pasardhësve tu". Ai u tha:"Es-selamu alejkum", kurse ato u përgjigjën:"Es-selamu alejke ue rahmetull-llah", dhe ashtu shtuan ue rahmetull-llahi. Secili që do të hyjë në Xhennet, do të hyjë në formën e Ademit, edhe pse njerëzit, gjer më tani, pak nga pak janë zvogëluar".
"All-llahu e krijoi Ademin, dhe gjatësia e tij ishte gjashtëdhjetë arshin. Pastaj i tha:"Shko dhe jepu selam atyre melekve, dhe dëgjo se si do të përshëndetin. Përshëndetja e tyre do të jetë përshëndetja jote dhe e pasardhësve tu". Ai u tha:"Es-selamu alejkum", kurse ato u përgjigjën:"Es-selamu alejke ue rahmetull-llah", dhe ashtu shtuan ue rahmetull-llahi. Secili që do të hyjë në Xhennet, do të hyjë në formën e Ademit, edhe pse njerëzit, gjer më tani, pak nga pak janë zvogëluar".
3327. Na ka treguar Kutejbe b. Seidi, ky nga Xheriri, ky nga Umareja, ky nga Ebu Zur'a, ky nga Ebu Hurejreja r.a., i cili thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Grupi i parë që do të hyjë në Xhennet do të kenë formën e Hënës së natës së Bedrit. Grupi që do të hyjë pas tyre do të kenë shkëlqimin e yllit më të shndritshëm në qiell. Ata nuk do të kryejnë as nevojën e vogël, as nevojën e madhe, nuk do të pështyjnë dhe nuk do të kenë sekrecion hundor. Krehrit e tyre do të jenë prej ari. Djersa e tyre do të ketë erë misku. Mangajtë do t'i kenë nga llojet e drurëve aloe. Gratë e tyre do të jenë huritë. Do të kenë formën e një njeriu, formën e babait të tyre, Ademit. Do të jenë të lartë gjashtëdhjetë arshin".
3328. Na ka treguar Museddedi, këtij Jahja, i cili transmeton nga Hisham b. Urue, ky nga babai i tij, ky prej Zejnebes, bijës së Ebu Selemes, kjo nga Ummi Selemeja, se Umi Sulejmi ka thënë:"O i Dërguar i All-llahut, All-llahu nuk turpërohet nga e vërteta. Nëse gruaja në ëndërr ejakulon, a është e detyruar të lahet?"
"Po, nëse sheh lagështinë" - tha ai. Ummi Selemeje, duke buzëqeshur, tha:"A mund të ejakulojë gruaja?" "Si i ngjan fëmija asaj?!" - u përgjigj Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam".
3329. Na ka treguar Muhammed b. Selami, këtij i ka treguar el-Fezari nga Humejdi, ky nga Enesi r.a., i cili ka thënë:
3328. Na ka treguar Museddedi, këtij Jahja, i cili transmeton nga Hisham b. Urue, ky nga babai i tij, ky prej Zejnebes, bijës së Ebu Selemes, kjo nga Ummi Selemeja, se Umi Sulejmi ka thënë:"O i Dërguar i All-llahut, All-llahu nuk turpërohet nga e vërteta. Nëse gruaja në ëndërr ejakulon, a është e detyruar të lahet?"
"Po, nëse sheh lagështinë" - tha ai. Ummi Selemeje, duke buzëqeshur, tha:"A mund të ejakulojë gruaja?" "Si i ngjan fëmija asaj?!" - u përgjigj Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam".
3329. Na ka treguar Muhammed b. Selami, këtij i ka treguar el-Fezari nga Humejdi, ky nga Enesi r.a., i cili ka thënë:
"Abdullah b. Selami kish kuptuar për ardhjen e Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] në Medine. Erdhi te Pejgamberi dhe i tha:"Do të pyes për tre gjëra të cilat nuk i di askush tjetër përveç një Pejgamberi. Cila është parashenja e parë e Ditës së Kijametit? Cili është ushqimi i parë që do të hanë xhennetlinjtë? Pse fëmija i përngjan të atit e pse u përngjan dajallarëve?
"Pak më parë, Xhibrili më tregoi" - tha Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]. "Ky është meleku i cili është armik i hebrenjve" - tha Abdullahu. Pejgamberi tha:"Parashenjë e parë e Ditës së Kijametit do të jetë zjarri prej të cilit njerëzit do të ikin nga lindja në perëndim. Ushqimi i parë i xhennetlinjëve do të jetë mëlçia e zezë e balenës. Ndërsa, kur mashkulli ka marrëdhënie seksuale me gruan, nëse sperma e tij i paraprin spermës së gruas, fëmija do t'i ngjajë atij, e nëse sperma e gruas i paraprin asaj të burrit, atëherë fëmija do t'i ngjajë asaj"."Dëshmoj se je i Dërguar i All-llahut" - tha ai dhe vazhdoi:"O i Dërguar i All-llahut, hebrenjtë janë popull që shpifin. Nëse kuptojnë se unë kam pranuar Islamin, para se t'i pyetni për mua, do të shpifin diç kundër meje. Më vonë, ndërsa Abdullahu hyri në shtëpi, erdhën hebrenjtë dhe Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] i pyeti:"Si e njihni ju Abdullah b. Selamin?" "Ai është njeriu më i ditur mes nesh, është njeriu më i mirë në mesin tonë" - thanë ata. I Dërguari i All-llahut pastaj tha:"Sikur Abdullahu të pranojë Islamin, çka do të thoshit!?" "All-llahu e ruajt nga kjo!" - thanë ata. Atëherë, Abdullahu doli nga shtëpia dhe tha:"Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç All-llahut dhe dëshmoj se Muhammedi është i Dërguar i All-llahut!" "Ai është njeriu më i keq në mesin tonë" - thanë ata dhe e sulmuan Abdullahun.
3330. Na ka treguar Bishër b. Muhammedi, këtij i ka treguar Abdullahu, këtij Ma'meri nga Hemmami, këtij Ebu Hurejreja r.a., i cili transmeton se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Sikur të mos ekzistonin izraelitët, nuk do të prishej mishi dhe, sikur të mos ishte Haua (Hava), gratë kurrë nuk do t'i kishin gabuar ndaj burrave".
3331. Na kanë treguar Ebu Kurejbi dhe Musa b. Hizami se këtyre iu kanë treguar Husejn b. Aliu prej Zaidit, ky transmeton prej Mejsere el-Eshxhaiut, ky nga Ebu Hazimi, ky nga Ebu Hurejreja r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Silluni mirë me gratë, sepse gruaja është e krijuar prej brinjës, dhe brinja është më e shtrembër në pjesën e epërme. Nëse mundohesh që ta drejtosh, do ta thyesh; nëse e le të tillë, do të mbetet i shtrembëruar, andaj pranojeni rekomandimin tim për gratë".
"All-llahu çdo mitrës ia ka besuar një melek i cili lajmëron:'Zoti im, kjo është fara e njeriut. Tani ka marrë formën e koaguluar. O Zot, tani është bë një copë mishi'. Kur do të vijë koha që t'i jep formën e plotë, do të pyes:'O Zoti im! Mashkull apo femër? O Zoti im, fatlum apo fatkeq? Dhe çfarërisku/furnizimi të ketë dhe sa kohë të jetojë'. Tërë kjo i shkruhet ndërsa ai është në mitrën e nënës".
3334. Na ka treguar Kajs b. Hafsi, këtij Halid b. el-Harithi, këtij Shu'beja i cili transmeton nga Ebu Imran el-Xheuniu, ky nga Enesi se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Xhehennemlinjve, të cilët ndëshkimin do ta kenë më të lehtë, All-llahu do t'u thotë:'Sikur të kishe atë çka ka bota, a do ta paguaje veten me të?" Ai do të përgjigjet:"Po!" Atëherë, All-llahu do të thotë:"Gjersa ti ishe në kurrizin e Ademit, Unë kërkova më pak se kjo: të mos më përshkruash ortak në adhurim. Ti këtë e refuzove dhe pranove politeizmin".
3335. Na ka treguar Umer b. Hafs b. Gijathi, këtij i ati i tij, këtij el-A'meshi, të cilit ia ka transmetuar Abdullah b. Murre, këtij Mesruku, këtij Abdullahu r.a. i cili transmeton se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Askush nuk do të vritet padrejtësisht e të mos ketë pjesë në këtë biri i parë i Ademit, sepse ai është i pari që nisi traditën e vrasjes".
3330. Na ka treguar Bishër b. Muhammedi, këtij i ka treguar Abdullahu, këtij Ma'meri nga Hemmami, këtij Ebu Hurejreja r.a., i cili transmeton se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Sikur të mos ekzistonin izraelitët, nuk do të prishej mishi dhe, sikur të mos ishte Haua (Hava), gratë kurrë nuk do t'i kishin gabuar ndaj burrave".
3331. Na kanë treguar Ebu Kurejbi dhe Musa b. Hizami se këtyre iu kanë treguar Husejn b. Aliu prej Zaidit, ky transmeton prej Mejsere el-Eshxhaiut, ky nga Ebu Hazimi, ky nga Ebu Hurejreja r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Silluni mirë me gratë, sepse gruaja është e krijuar prej brinjës, dhe brinja është më e shtrembër në pjesën e epërme. Nëse mundohesh që ta drejtosh, do ta thyesh; nëse e le të tillë, do të mbetet i shtrembëruar, andaj pranojeni rekomandimin tim për gratë".
3332. Na ka treguar Umer b. Hafsi, këtij i ka treguar i ati i tij, këtij A'meshi, këtij Zejd b. Uehabi se Abdullahu ka thënë:
"I Dërguari i All-llahut na ka treguar, e Pejgamberi flet të vërtetën dhe i besojmë:
'Secili prej jush qëndron në mitrën e nënës dyzet ditë në formë të pikës së spermës. Pastaj, po aq ditë, qëndron në formë të koagulimit. Pastaj, po aq ditë, do të krijohet në formë të një cope të mishit. Pastaj All-llahu ia çon melekun i cili i thotë katër gjëra: i shkruan veprimet e tij, kohëzgjatjen e jetës së tij, riskun dhe se a do të jetë fatlum ose fatkeq në këtë botë. Në fund, në të e frymon shpirtin. Ndërkaq, njeriu mund të kryejë veprime të xhehennemlinjëve, derisa në mes tij dhe xhehennemit të jetë largësia vetëm një arshin, por pastaj ia kalon ajo që është shkruar për të dhe ai kryen veprimet e xhennetlinjëve, derisa të hyjë në Xhennetit. Njëlloj, njeriu mund të kryejë veprime të xhennetlinjëve, derisa në mes tij dhe Xhennetit të jetë largësia vetëm një arshin, por pastaj ia kalon ajo që është shkruar për të dhe ai kryen veprimet e xhehennemlinjëve, derisa të hyjë në Xhehenem".
3333. Na ka treguar Ebu En-Nu'mani, këtij Hammad b. Zejdi, ky nga Ubejdullah b. Ebu Bekre b. Enesi, ky nga Enes b. Maliku r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
'Secili prej jush qëndron në mitrën e nënës dyzet ditë në formë të pikës së spermës. Pastaj, po aq ditë, qëndron në formë të koagulimit. Pastaj, po aq ditë, do të krijohet në formë të një cope të mishit. Pastaj All-llahu ia çon melekun i cili i thotë katër gjëra: i shkruan veprimet e tij, kohëzgjatjen e jetës së tij, riskun dhe se a do të jetë fatlum ose fatkeq në këtë botë. Në fund, në të e frymon shpirtin. Ndërkaq, njeriu mund të kryejë veprime të xhehennemlinjëve, derisa në mes tij dhe xhehennemit të jetë largësia vetëm një arshin, por pastaj ia kalon ajo që është shkruar për të dhe ai kryen veprimet e xhennetlinjëve, derisa të hyjë në Xhennetit. Njëlloj, njeriu mund të kryejë veprime të xhennetlinjëve, derisa në mes tij dhe Xhennetit të jetë largësia vetëm një arshin, por pastaj ia kalon ajo që është shkruar për të dhe ai kryen veprimet e xhehennemlinjëve, derisa të hyjë në Xhehenem".
3333. Na ka treguar Ebu En-Nu'mani, këtij Hammad b. Zejdi, ky nga Ubejdullah b. Ebu Bekre b. Enesi, ky nga Enes b. Maliku r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"All-llahu çdo mitrës ia ka besuar një melek i cili lajmëron:'Zoti im, kjo është fara e njeriut. Tani ka marrë formën e koaguluar. O Zot, tani është bë një copë mishi'. Kur do të vijë koha që t'i jep formën e plotë, do të pyes:'O Zoti im! Mashkull apo femër? O Zoti im, fatlum apo fatkeq? Dhe çfarërisku/furnizimi të ketë dhe sa kohë të jetojë'. Tërë kjo i shkruhet ndërsa ai është në mitrën e nënës".
3334. Na ka treguar Kajs b. Hafsi, këtij Halid b. el-Harithi, këtij Shu'beja i cili transmeton nga Ebu Imran el-Xheuniu, ky nga Enesi se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Xhehennemlinjve, të cilët ndëshkimin do ta kenë më të lehtë, All-llahu do t'u thotë:'Sikur të kishe atë çka ka bota, a do ta paguaje veten me të?" Ai do të përgjigjet:"Po!" Atëherë, All-llahu do të thotë:"Gjersa ti ishe në kurrizin e Ademit, Unë kërkova më pak se kjo: të mos më përshkruash ortak në adhurim. Ti këtë e refuzove dhe pranove politeizmin".
3335. Na ka treguar Umer b. Hafs b. Gijathi, këtij i ati i tij, këtij el-A'meshi, të cilit ia ka transmetuar Abdullah b. Murre, këtij Mesruku, këtij Abdullahu r.a. i cili transmeton se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Askush nuk do të vritet padrejtësisht e të mos ketë pjesë në këtë biri i parë i Ademit, sepse ai është i pari që nisi traditën e vrasjes".
3336. Thotë (Buhariu) se ia ka transmetuar Lejthi prej Jahja b. Seidit, ky nga Amrete, ky nga Aisheja r.a. e cila thotë se e ka dëgjuar Pejgamberin [salallahu alejhi ue selam] të ketë thënë:
"Shpirtrat janë sikur ushtria e rekrutuar. Ata që njihen mes veti, do të afrohen; ata që nuk njihen, do të shpërndahen".
Jahja b. Ejubi ka thënë se për këtë i ka treguar edhe Jahja b. Seidi.
3337. Na ka treguar Abdani, këtij ia ka transmetuar Abdullahu, ky nga Junusi, ky nga Zuhriu, se Salimi ka thënë se Ibn Umeri r.a. ka thënë:
"I Dërguari i All-llahut [salallahu alejhi ue selam] gjendej në mesin e xhematit. Ai u çua dhe e falënderoi All-llahun. Më pas, përmendi Dexhallin dhe tha:'Unë po jua tërheq vëmendjen ndaj tij! Të gjithë pejgamberët e parë ua kanë tërhequr vëmendjen popujve të vet nga Dexhalli. Edhe Nuhi popullit të vet ia tërhoqi vëmendjen, ndërsa unë, për sa i përket atij, do t'ju them atë që asnjë pejgamber nuk ia ka thënë popullit të vet: Dijeni se ai është qorr, kurse All-llahu nuk është qorr'".
3338. Na ka treguar Ebu Nuajmi, këtij Shejbani, i cili transmeton nga Jahja, ky nga Ebu Seleme, i cili ka dëgjuar Ebu Hurejren r.a. se e ka dëgjuar Pejgamberin [salallahu alejhi ue selam] të thotë:
"Doni t'ju them diç për Dexhallin e që asnjë pejgamber i mëparshëm popullit të vet për këtë nuk i ka thënë? Ai është qorr. Do t'ju sjell diç të ngjashme me Xhennetin dhe Xhehennemin. Kur do t'ju flasë për Xhennetin, dijeni se ka për qëllim Xhehennemin. Po jua tërheq vëmendjen ashtu siç ua tërhoqi vëmendjen Nuhi popullit te vet".
3339. Na ka treguar Musa b. Ismaili, këtij Abduluahid b. Zijadi, këtij A'meshi, ky nga Ebu Salihu, ky nga Ebu Seidi, i cili transmeton se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Do të vijnë Nuhi me popullin e tij, dhe All-llahu xh.sh. do t'i thotë:
- A e dorëzove (Shpalljen)?
- Po, Zoti im - do të përgjigjet ai. Atëherë, All-llahu do të pyes popullin:
- A jua ka dorëzuar?
- Po, Zoti im - do të përgjigjet ai. Atëherë, All-llahu do të pyes popullin:
- A jua ka dorëzuar?
- Jo - do të thonë ata - ne nuk na ka ardhur kurrfarë pejgamberi!
- Kush do të dëshmojë?
- do t'i thotë Ai Nuhit. - Muhammedi, alejhis-selam, dhe ithtarët e tij - do të përgjigjet ai, dhe ne, me të vërtetë, do të dëshmojmë se ai e ka dorëzuar (Shpalljen). Kjo është domethënia e fjalëve të Lartësuarit:
- Kush do të dëshmojë?
- do t'i thotë Ai Nuhit. - Muhammedi, alejhis-selam, dhe ithtarët e tij - do të përgjigjet ai, dhe ne, me të vërtetë, do të dëshmojmë se ai e ka dorëzuar (Shpalljen). Kjo është domethënia e fjalëve të Lartësuarit:
"Dhe ashtu ju kemi bërë një bashkësi të drejtë, që të jeni dëshmitarë kundër njerëzve..." (El-Bekare,143).
3340. Na ka treguar Is'hak b. Nasër, këtij Muhammed b. Ubejdi, këtij Ebu Hajani, duke transmetuar nga Ebu Zur'a, ky nga Ebu Hurejreja r.a., i cili ka thënë:
"Ishim me Pejgamberin [salallahu alejhi ue selam] në një zijafet dhe ia dhanë këmbën e parë. Atij i pëlqente shumë kjo pjesë e mishit, dhe tha:'Në Ditën e Kijametit, unë do të jem i pari i njerëzisë. A e dini pse? All-llahu do t'i tubojë të parët dhe të fundit në një vend. Do t'i shohë vetëm ai që sheh dhe do të dëgjojë thirrjen vetëm ai që dëgjon. Dielli do t'u afrohet shumë afër dhe disa do të thonë:'A nuk shikoni se ku jeni dhe çka ju ka gjetur? A nuk përpiqeni të gjeni ndokënd që do t'u ndihmojë te Zoti juaj?' 'Babai juaj'
- do të thotë dikush. Do të shkojnë te ai dhe do t'i thonë:
- O Adem, ti je babai i tërë njerëzisë. All-llahu të krijoi vetë. Të frymëzoi me një pjesë të shpirtit të Tij. Urdhëroi melekët e ato të ranë në sexhde. Të bëri që të banosh në Xhennet. A nuk do të na ndihmosh te Zoti yt! A nuk na sheh se ku jemi dhe çka na ka gjetur!
- Zoti im është hidhëruar aq shumë, saqë asnjëherë kështu nuk është hidhëruar e asnjëherë nuk do të hidhërohet. Më ndaloi të ha nga pema, unë theva urdhrin. Mjaft kam hallet e mia! Shkoni te dikush tjetër, shkoni te Nuhi!
- do të thotë ai. Do të vijnë te Nuhi dhe do t'i thonë:
- O Nuh, ti je pejgamberi i parë në tokë. All-llahu të emërtoi rob falënderues. A nuk na sheh se ku jemi dhe çfarë hallesh kemi! A nuk do të na ndihmosh te Zoti yt?!
- Zoti im sot është aq i hidhëruar, saqë asnjëherë kështu nuk është hidhëruar e asnjëherë nuk do të hidhërohet
- do të thotë ai. Mjaft kam hallet dhe dertet e mia. Shkoni te Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]. Ata do të vijnë te unë dhe do të bie në sexhde nën Arsh, me ç'rast do të thuhet:"O Muhammed, çoje kokën dhe ndërhy, se ndërhyrja jote do të pranohet. Kërko dhe do të të jepet çka të duash".
- do të thotë dikush. Do të shkojnë te ai dhe do t'i thonë:
- O Adem, ti je babai i tërë njerëzisë. All-llahu të krijoi vetë. Të frymëzoi me një pjesë të shpirtit të Tij. Urdhëroi melekët e ato të ranë në sexhde. Të bëri që të banosh në Xhennet. A nuk do të na ndihmosh te Zoti yt! A nuk na sheh se ku jemi dhe çka na ka gjetur!
- Zoti im është hidhëruar aq shumë, saqë asnjëherë kështu nuk është hidhëruar e asnjëherë nuk do të hidhërohet. Më ndaloi të ha nga pema, unë theva urdhrin. Mjaft kam hallet e mia! Shkoni te dikush tjetër, shkoni te Nuhi!
- do të thotë ai. Do të vijnë te Nuhi dhe do t'i thonë:
- O Nuh, ti je pejgamberi i parë në tokë. All-llahu të emërtoi rob falënderues. A nuk na sheh se ku jemi dhe çfarë hallesh kemi! A nuk do të na ndihmosh te Zoti yt?!
- Zoti im sot është aq i hidhëruar, saqë asnjëherë kështu nuk është hidhëruar e asnjëherë nuk do të hidhërohet
- do të thotë ai. Mjaft kam hallet dhe dertet e mia. Shkoni te Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]. Ata do të vijnë te unë dhe do të bie në sexhde nën Arsh, me ç'rast do të thuhet:"O Muhammed, çoje kokën dhe ndërhy, se ndërhyrja jote do të pranohet. Kërko dhe do të të jepet çka të duash".
Muhammed b. Ubejdi thotë:"Pjesën tjetër të hadithit nuk e kam mbajtur mend".
3341. Na ka treguar Nasër b. Ali b. Nasër, këtij i ka treguar Ebu Ahmedi nga Sufjani, ky prej Ebu Is'hakut, ky prej Esued b. Jezidit, ky nga Abdullahu r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka lexuar:"Fe hel min muddekir/A ka ndonjë që kujton", siç lexohet zakonisht.
3342. Na ka treguar Ahmed b. Salihu, këtij Anbese, këtij Junusi i cili transmeton nga Ibën Shihabi, se Enesi ka thënë:"Ebu Dherri r.a. tha se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] kishte thënë:
- Derisa ende isha në Mekke, u hap tavani i shtëpisë sime. Më erdhi Xhibrili, më hapi gjoksin, pastaj e lau me ujë të Zemzemit. Solli një enë të artë, të mbushur me urtësi dhe me besim, i futi në gjoksin tim dhe e mbylli. Më mori për dore dhe u ngritëm në qiell. Kur arriti te qielli i botës, Xhibrili i tha rojtarit të qiellit:Hape!
- Kush është?
- pyeti (rojtari).
- Xhibrili - u përgjigj ai.
- A është dikush tjetër me ty?
- pyeti ai.
- Me mua është Muhammedi
- tha ai (Xhibrili).
- A i është dërguar pejgamberllëku?
- pyeti ai.
- Po, hape
- tha (Xhibrili). Kur kaluam qiellin (më të afërm), aty pamë një njeri që kishte njerëz të tubuar në anën e djathtë dhe në të majtë. Kur shikonte kah e djathta, qeshej; kur shikonte kah e majta, qante.
- Mirë se erdhe, Pejgamber i mirë dhe djalë i mirë!
- tha ai.
- Thashë: Kush është ky?
- Ky është Ademi
- tha ai
-, ky që është në anën e djathtë, kurse në anën e majtë janë pasardhësit e djemve të tij. Ata që janë në anën e djathtë, janë xhennetlinjtë; ata në anën e majtë, janë xhehennemlinjtë. Kur shikon në anën e djathtë, qeshet; kur shikon në anën e majtë, qan. Pastaj Xhibrili udhëtoi me mua derisa arritëm te qielli i dytë. Rojtarit të tij i tha: Hape. Rojtari i qiellit i tha si në herën e parë dhe e hapi. Enesi thotë se Eba Dherri ka përmendur se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] në qiej ka takuar Idrisin, Musain, Isain dhe Ibrahimin, por nuk më ka saktësuar se në cilët qiej i ka parë, përveç se përmendi se Ademin e kishte parë në qiellin më të afërm, kurse Ibrahimin në qiellin e gjashtë. Enesi më pastaj thotë:"Xhibrili, kur ka kaluar pranë Idrisit, Idrisi i ka thënë:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky?
- pyeta.
- Ai është Idrisi
- u përgjigj (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Musait, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky!
- pyeta.
- Ky është Musai
- u përgjigj (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Isait, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky? Pyeta.
- Ky është Isai - tha (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Ibrahimit, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamber i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky?
- pyeta. - Ky është Ibrahimi
- u përgjigj (Xhibrili).
Ibën Shihabi) Thotë se e ka lajmëruar Ibën Hazmi se Ibën Abbasi dhe Ebu Hajj el-Ensari kanë thënë se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
3362. Më ka treguar Ahmed b. Seid b. Abdullahu, këtij Uehb b. Xherir prej babait të vet, ky nga Ejjubi, ky nga Abdullah b. Seid b. Xhubejri, ky nga babai i vet, ai nga Ibën Abbasi r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"All-llahu bëftë mëshirë në nënën e Ismailit! Po të mos kishte nxituar, Zemzemi do të rridhte nga burimi".
- Kush është?
- pyeti (rojtari).
- Xhibrili - u përgjigj ai.
- A është dikush tjetër me ty?
- pyeti ai.
- Me mua është Muhammedi
- tha ai (Xhibrili).
- A i është dërguar pejgamberllëku?
- pyeti ai.
- Po, hape
- tha (Xhibrili). Kur kaluam qiellin (më të afërm), aty pamë një njeri që kishte njerëz të tubuar në anën e djathtë dhe në të majtë. Kur shikonte kah e djathta, qeshej; kur shikonte kah e majta, qante.
- Mirë se erdhe, Pejgamber i mirë dhe djalë i mirë!
- tha ai.
- Thashë: Kush është ky?
- Ky është Ademi
- tha ai
-, ky që është në anën e djathtë, kurse në anën e majtë janë pasardhësit e djemve të tij. Ata që janë në anën e djathtë, janë xhennetlinjtë; ata në anën e majtë, janë xhehennemlinjtë. Kur shikon në anën e djathtë, qeshet; kur shikon në anën e majtë, qan. Pastaj Xhibrili udhëtoi me mua derisa arritëm te qielli i dytë. Rojtarit të tij i tha: Hape. Rojtari i qiellit i tha si në herën e parë dhe e hapi. Enesi thotë se Eba Dherri ka përmendur se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] në qiej ka takuar Idrisin, Musain, Isain dhe Ibrahimin, por nuk më ka saktësuar se në cilët qiej i ka parë, përveç se përmendi se Ademin e kishte parë në qiellin më të afërm, kurse Ibrahimin në qiellin e gjashtë. Enesi më pastaj thotë:"Xhibrili, kur ka kaluar pranë Idrisit, Idrisi i ka thënë:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky?
- pyeta.
- Ai është Idrisi
- u përgjigj (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Musait, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky!
- pyeta.
- Ky është Musai
- u përgjigj (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Isait, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamberi i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky? Pyeta.
- Ky është Isai - tha (Xhibrili). Pastaj kalova pranë Ibrahimit, i cili tha:
- Mirë se erdhe pejgamber i mirë dhe vëlla i mirë!
- Kush është ky?
- pyeta. - Ky është Ibrahimi
- u përgjigj (Xhibrili).
Ibën Shihabi) Thotë se e ka lajmëruar Ibën Hazmi se Ibën Abbasi dhe Ebu Hajj el-Ensari kanë thënë se i Dërguari i All-llahut ka thënë:
"Pastaj udhëtova lart, derisa arrita në një rrafsh ku dëgjova krikëllimën e Lapsit."
Ibën Hazmi dhe Enes b. Maliku thonë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"All-llahu më detyroi të fal pesëdhjetë namaze. U ktheva përsëri dhe, kur u takova me Musain, më tha:
- Me çka u detyruan pasardhësit tu?
- U detyruan që të falin pesëdhjetë namaze
- u përgjigja.
- Kthehu te Zoti yt
- tha ai
- sepse pasardhësit tu këtë nuk do të mund ta kryejnë. U ktheva, e luta Zotin, dhe e pakësoi përgjysmë. U ktheva përsëri te Musai dhe i tregova për pakësimin. Ai përsëri tha:
- Kthehu te Zoti yt! (Transmetuesi ka përmendur lutjen e dytë te All-llahu, si herën e parë). Ai përsëri e pakësoi përgjysmë. Përsëri u ktheva te Musai, i tregova dhe ai përsëri tha:
- Kthehu përsëri te Zoti yt, sepse pasardhësit tu nuk do të mund ta kryejnë atë! U ktheva përsëri te Zoti im dhe e luta, atëherë Ai tha:
- Pesë namazet do të konsiderohen si pesëdhjetë. Fjala Ime nuk ndërrohet! U ktheva përsëri te Musai i cili më tha:
- Kthehu edhe njëherë te Zoti yt!
- Më vjen turp prej Zotit tim (që ta lus që ende ta pakësojë), i thash unë. Më pastaj vazhduam bashkë me Xhibrilin, derisa arritëm në Sidretul-munteha, të cilën e kishin mbuluar ngjyra të ndryshme. Aq të shumëllojshme ishin, saqë nuk di se sa lloje ishin. Pas kësaj, më futën (në Xhennet), ku shikova kube me gurë të çmueshëm, kurse toka ishte nga misku."
"Unë jam ndihmuar me erën e lindjes, ndërkaq populli Ad është shkatërruar me erën e perëndimit".
3361. Na ka treguar Is'hak b. Ibrahim b. Nasri, këtij Usameja, i cili ka transmetuar nga Ebu Hajjani, ky prej Ebu Zura'a, se Ebu Hurejreja r.a. ka thënë:
"Në Ditën e Kijametit, All-llahu do t'i tubojë të parët dhe të fundit (të gjithë njerëzit) në një vend, ashtu që do të mund t'u bëjë zë ai që i thërret, do të mund t'i shohë të gjithë, dhe dielli shumë afër do t'u afrohet...", dhe vazhdoi të përmendë hadithin për Shefa'atin:'Ata do të vijnë te Ibrahimi dhe do t'i thonë:'Ti je i Dërguar i All-llahut dhe mik i Tij në tokë. Na ndihmo (me shefa'at) te Zoti yt. Atij do t'i përkujtohen rrenat që ka bërë dhe do të thotë:"Mjaft kam gajlet e mia! Shkoni te Musai".
- Me çka u detyruan pasardhësit tu?
- U detyruan që të falin pesëdhjetë namaze
- u përgjigja.
- Kthehu te Zoti yt
- tha ai
- sepse pasardhësit tu këtë nuk do të mund ta kryejnë. U ktheva, e luta Zotin, dhe e pakësoi përgjysmë. U ktheva përsëri te Musai dhe i tregova për pakësimin. Ai përsëri tha:
- Kthehu te Zoti yt! (Transmetuesi ka përmendur lutjen e dytë te All-llahu, si herën e parë). Ai përsëri e pakësoi përgjysmë. Përsëri u ktheva te Musai, i tregova dhe ai përsëri tha:
- Kthehu përsëri te Zoti yt, sepse pasardhësit tu nuk do të mund ta kryejnë atë! U ktheva përsëri te Zoti im dhe e luta, atëherë Ai tha:
- Pesë namazet do të konsiderohen si pesëdhjetë. Fjala Ime nuk ndërrohet! U ktheva përsëri te Musai i cili më tha:
- Kthehu edhe njëherë te Zoti yt!
- Më vjen turp prej Zotit tim (që ta lus që ende ta pakësojë), i thash unë. Më pastaj vazhduam bashkë me Xhibrilin, derisa arritëm në Sidretul-munteha, të cilën e kishin mbuluar ngjyra të ndryshme. Aq të shumëllojshme ishin, saqë nuk di se sa lloje ishin. Pas kësaj, më futën (në Xhennet), ku shikova kube me gurë të çmueshëm, kurse toka ishte nga misku."
3343. Më ka treguar Muhammed b. Ar'are, këtij Shu'beja i cili transmeton nga Hakemi, ky nga Muxhahidi, ky nga Ibën Abbasi r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"Unë jam ndihmuar me erën e lindjes, ndërkaq populli Ad është shkatërruar me erën e perëndimit".
3344. (Buhariu) Thotë:"Ibën Kethiri përcjell nga Sufjani, ky nga babai i tij, ky nga Ibën Ebi Nu'mani, ky nga Ebu Seidi r.a., i cili ka thënë:
"Aliu r.a. Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] i dërgoi pak ar. Ai ua ndau katër vetëve: Akre b. Habis el-Handhelijit, el-Muxhashi'ijit, el-Ujejne b. Bedër el-Fez-zarijjit dhe Zejd et-Taijit, pastaj edhe disave nga Beni Nebhani si Alkame b. Ulathete el-Amirijit, njërit nga Beni kilabët. Kurejshitët dhe, për këtë ndarje, Ensarijtë u hidhëruan dhe thanë:
- Ai u ndanë të parëve të Nexhdit ndërsa ne na ka lënë pas dore!
- Me këtë dua që t'i përvetësoj
- tha Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]. Atëherë, u paraqit një njeri me sy të ndezur, me sy të mëdhenj, ballëmadh, me mjekër të kërleshur e të shkurtë dhe me kokë të rruar, e tha: - O Muhammed, frikësoju Zotit!
- Kush i përulet All-llahut
– tha pejgamberi - nëse unë gaboj! Shih, Ai më ka besuar tërë njerëzinë në Tokë, e ti nuk ke besim në mua? Një tjetër, mendoj se ky ishte Halid b. Uelidi, kërkoi që ta vriste, por Resulull-llahu ia ndaloi dhe, kur ai shkoi, tha:
- Nga pasardhësit e këtij (njeriu) do të ketë të atillë që do të lexojnë Kur'an e ky nuk do të kalojë fytet e tyre. Ata do të dalin prej feje si shigjeta kur e vret gjahun. Ata do të vrasin muslimanë, do t'i lënë të lirë idhujtarët. Nëse i mbërrij unë, me siguri do t'i vras ashtu siç është shkatërruar populli Ad".
- Ai u ndanë të parëve të Nexhdit ndërsa ne na ka lënë pas dore!
- Me këtë dua që t'i përvetësoj
- tha Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam]. Atëherë, u paraqit një njeri me sy të ndezur, me sy të mëdhenj, ballëmadh, me mjekër të kërleshur e të shkurtë dhe me kokë të rruar, e tha: - O Muhammed, frikësoju Zotit!
- Kush i përulet All-llahut
– tha pejgamberi - nëse unë gaboj! Shih, Ai më ka besuar tërë njerëzinë në Tokë, e ti nuk ke besim në mua? Një tjetër, mendoj se ky ishte Halid b. Uelidi, kërkoi që ta vriste, por Resulull-llahu ia ndaloi dhe, kur ai shkoi, tha:
- Nga pasardhësit e këtij (njeriu) do të ketë të atillë që do të lexojnë Kur'an e ky nuk do të kalojë fytet e tyre. Ata do të dalin prej feje si shigjeta kur e vret gjahun. Ata do të vrasin muslimanë, do t'i lënë të lirë idhujtarët. Nëse i mbërrij unë, me siguri do t'i vras ashtu siç është shkatërruar populli Ad".
3345. Na ka treguar Halid b. Jezidi, këtij Israili, duke transmetuar prej Ebu Is'hakut, ky nga Esuedi, i cili thotë se ka dëgjuar Abdullahun duke thënë:
"Kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut [salallahu alejhi ue selam] duke lexuar:"Fe hel min muddekir/A ka ndonjë që kujton?"
3347. Na ka treguar Jahja b. Bukejri, këtij i ka treguar Lejthi, i cili transmeton nga Ukajli, ky prej Ibën Shihabit, ky nga Urue b. Zubejri se i ka treguar Zejnebeja, e bija e Xhahshit r.a. se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, i frikësuar, hyri te ajo:
- Nuk ka zot tjetër përveç All-llahut! Mjerë arabët për sherrin që u është afruar! Sot, është hapur kaq një pjesë e tendës së Je'xhuxhëve dhe Me'xhuxhëve (dhe bëri një rreth me gishtin e madh dhe gishtin tregues).
- O i Dërguar i All-llahut
– pyeti Zejnebeja, e bija e Xhahshit - vallë, do të shkatërrohemi, edhe pse në mesin tonë ka njerëz të mirë?
- Po
- tha ai
- Kur do t'ju mundin të këqijat.
- O i Dërguar i All-llahut
– pyeti Zejnebeja, e bija e Xhahshit - vallë, do të shkatërrohemi, edhe pse në mesin tonë ka njerëz të mirë?
- Po
- tha ai
- Kur do t'ju mundin të këqijat.
3347. Na ka treguar Muslim b. Ibrahimi, këtij Uhejbi, këtij Ibën Tawsi, i cili transmeton prej babait të vet, ky prej Eba Hurejres r.a., ky nga Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, se ka thënë:
"All-llahu e ka hapur kaq një pjesë së digës/pengesës së Je'xhuxh Me'xhuxhit", dhe ka formuar me dorë numrin nëntëdhjetë.
3348. Më ka treguar Is'hak b. Nasri, këtij Usameja, i cili transmeton prej A'meshit, të cilit i ka treguar Ebu Salihu prej Ebu Seid el-Hudriut r.a., ky prej Pejgamberit, salallahu alejhi ue selam, i cili ka thënë se All-llahu i lartësuar do të thotë:
- O Adem!
- Urdhëro, o Zot. Jam në shërbimin Tënd. E tërë mirësia është në Duart Tua
- do të thotë (Ademi)
- Nxirri ata që janë për Xhehennem
- do të thotë Ai.
- Sa janë ata që janë për Xhehennem
- do të pyes (Ademi).
- Prej çdo njëmijëshe nëntëqindenëntëdhjetenëntë
- do të thotë Ai.
- Urdhëro, o Zot. Jam në shërbimin Tënd. E tërë mirësia është në Duart Tua
- do të thotë (Ademi)
- Nxirri ata që janë për Xhehennem
- do të thotë Ai.
- Sa janë ata që janë për Xhehennem
- do të pyes (Ademi).
- Prej çdo njëmijëshe nëntëqindenëntëdhjetenëntë
- do të thotë Ai.
Atëherë, fëmija do thinjet dhe secila grua me barrë do ta hedhë fëmijën e vet. Do t'i shohësh njerëzit të dehur, por ata nuk do të jenë të dehur, por ndëshkimi i All-llahut do të jetë shumë i rëndë.
- O Resulull-llah,
- thanë (Sahabet)
- kush do të jetë nga ne?
- Gëzohuni
- tha ai
- njëri nga ju është i barabartë me njëmijë prej Je'xhuxhëve dhe Me'xhuxhëve,
- dhe vazhdoi më tej:
- Pasha Atë, që në Duart e Tij është shpirti im, shpresoj se ju do të përbëni një të katërtën e njerëzve në Xhennet. Për këtë, ne morëm tekbir, e ai tha:
- Shpresoj se do të jeni një e treta e banorëve të Xhennetit. Përsëri morëm tekbir, e ai tha:
- Shpresoj se ju do të jeni gjysma e banorëve të Xhennetit. Ne përsëri morëm tekbirin, e ai tha:
- Ju, në krahasim me njerëzit e tjerë, do të jeni sikur qimja e zezë në lëkurën e demit të bardhë ose qimja e bardhë në lëkurën e demit të zi.
- thanë (Sahabet)
- kush do të jetë nga ne?
- Gëzohuni
- tha ai
- njëri nga ju është i barabartë me njëmijë prej Je'xhuxhëve dhe Me'xhuxhëve,
- dhe vazhdoi më tej:
- Pasha Atë, që në Duart e Tij është shpirti im, shpresoj se ju do të përbëni një të katërtën e njerëzve në Xhennet. Për këtë, ne morëm tekbir, e ai tha:
- Shpresoj se do të jeni një e treta e banorëve të Xhennetit. Përsëri morëm tekbir, e ai tha:
- Shpresoj se ju do të jeni gjysma e banorëve të Xhennetit. Ne përsëri morëm tekbirin, e ai tha:
- Ju, në krahasim me njerëzit e tjerë, do të jeni sikur qimja e zezë në lëkurën e demit të bardhë ose qimja e bardhë në lëkurën e demit të zi.
3349. Na ka treguar Muhammed b. Kethiri, këtij i ka treguar Sufjani, këtij Mugire b. Nu'mani, këtij i ka treguar Seid b. Xhubejri prej Ibën Abbasit r.a., ky nga Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, se ka thënë:
"Ju do të ringjalleni të zbathur, të zhveshur dhe të pa bërë sunet", pastaj lexoi:"... Ashtu siç u kemi krijuar herën e parë, do ta përsërisim atë (krijimin). Ky është premtimi Ynë. Ne, me të vërtetë, mund ta bëjmë këtë". (El-Enbija,104)
I pari që do të vishet në Ditën e Gjykimit do të jetë Ibrahimi. Disa nga njerëzit e mi do të mënjanohen në të majtë dhe unë do të them:
- Shokët e mi! Shokët e mi!
- Ata kanë lëshuar Islamin (janë renegatë) prej kur ti u ndave nga ata
- do të thuhet, ndërkaq unë do të them ashtu siç tha robi i mirë (Isai, alejhi selam): "Unë për ta isha dëshmitar, derisa isha me ta".
I pari që do të vishet në Ditën e Gjykimit do të jetë Ibrahimi. Disa nga njerëzit e mi do të mënjanohen në të majtë dhe unë do të them:
- Shokët e mi! Shokët e mi!
- Ata kanë lëshuar Islamin (janë renegatë) prej kur ti u ndave nga ata
- do të thuhet, ndërkaq unë do të them ashtu siç tha robi i mirë (Isai, alejhi selam): "Unë për ta isha dëshmitar, derisa isha me ta".
3350. Na ka treguar Ismail b. Abdullahu e këtij i ka treguar i vëllai i tij, Abdulhamidi, i cili transmeton nga Ibën Ebu Dhi'bi, ky nga Seid b. el-Mukbiri, ky nga Ebu Hurejreja r.a. se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
"Në Ditën e Gjykimit, Ibrahimi do të takohet me të atin e tij, Azerin. Në fytyrë të Azerit do të shihet zymtia dhe pluhuri, dhe Ibrahimi do t'i thotë: - A të kam thënë që të mos bësh gjynah (e t'i përulesh All-llahut)?
- Ja, sot i jam përulur
- do të përgjigjet i ati.
- O Zoti im - do të thotë Ibrahimi
- më ke premtuar se në Ditën e Gjykimit nuk do të më turpërosh, kur preokupimi është më i madh sesa preokupimi me atin tim?
- Jobesimtarëve ua kam ndaluar Xhennetin
- do të përgjigjet All-llahu i lartësuar
- Më pastaj, do të thuhet: O Ibrahim, çka ke nën këmbë? Ai do të shikojë nën këmbë dhe do të habitet, kur do sheh hienën mashkull, leshatake, të cilën pastaj do ta kapin për këmbësh dhe do ta gjuajnë në zjarr.
- Ja, sot i jam përulur
- do të përgjigjet i ati.
- O Zoti im - do të thotë Ibrahimi
- më ke premtuar se në Ditën e Gjykimit nuk do të më turpërosh, kur preokupimi është më i madh sesa preokupimi me atin tim?
- Jobesimtarëve ua kam ndaluar Xhennetin
- do të përgjigjet All-llahu i lartësuar
- Më pastaj, do të thuhet: O Ibrahim, çka ke nën këmbë? Ai do të shikojë nën këmbë dhe do të habitet, kur do sheh hienën mashkull, leshatake, të cilën pastaj do ta kapin për këmbësh dhe do ta gjuajnë në zjarr.
3351. Na ka treguar Jahja b. Sulejmani, këtij i ka treguar Ibën Uehbi, të cilin e ka lajmëruar Amri se i ka treguar Bukejri nga Kurejbi, robit të liruar të Ibën Abbasit, se Ibën Abbasi r.a. ka thënë:
"I Dërguari i All-llahut, salallahu alejhi ue selam, hyri në Qabe, në të cilën gjeti fotografinë e Ibrahimit dhe të Merjemes, dhe tha:
- Ç'është me ta (kurejshitët)! Ata kanë dëgjuar se melekët nuk hyjnë në shtëpinë ku ka fotografi, kurse kjo është fotografia e Ibrahimit. Dhe përse ai është paraqitur duke parashikuar të ardhmen përmes shigjetave?!"
- Ç'është me ta (kurejshitët)! Ata kanë dëgjuar se melekët nuk hyjnë në shtëpinë ku ka fotografi, kurse kjo është fotografia e Ibrahimit. Dhe përse ai është paraqitur duke parashikuar të ardhmen përmes shigjetave?!"
3352. Na ka treguar Ibrahim b. Musa, këtij i ka treguar Hishami, ky prej Ma'merit, ky prej Ejjubit, ky prej Ikrimes, ky prej Ibën Abbasit r.a. se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, kur pa fotografitë në Qabe, urdhëroi të hiqen dhe ato u fshinë. Ai pa fotografinë e Ibrahimit dhe të Ismailit a.s., të cilët në duar mbanin shigjetat (e fallit), dhe tha:
- I vraftë All-llahu! Për All-llahun, këta të dy asnjëherë nuk kanë kërkuar fatin e vet përmes fallit.
Na ka treguar Ebul-Jemani, këtij Shuajbi, këtij Ebuz-Zinadi duke thënë se bil-kadumi (pa teshdid) ka kuptimin e sqeparit. Me këtë pajtohet edhe Abdurrahman b. Is'haku, duke transmetuar nga Ebuz-Zinadi. Gjithashtu, pajtohet edhe Axhlani, duke transmetuar nga Ebu Hurejreja r.a. Këtë Hadith, e transmeton edhe Muhammed b. Amri nga Ebu Selemeja.
3353. Na ka treguar Ali b. Abdullahu, këtij Jahja b. Seidi, këtij Ubejdullahu se i ka treguar Seid b. Ebu Seidi prej babait të vet, ky nga Ebu Hurejreja r.a. se ka thënë:
- O Resulull-llah, cili njeri është më fisnik?
- Ai që është më i devotshmi - u përgjigj ai
- Ata i thanë: Nuk pyetëm për këtë. - Po, Jusufi, i Dërguari i All-llahut, biri i të dërguarit të All-llahut (Ja'kubit), nipi i të dërguarit të All-llahut (Is'hakut), stërnip i mikut të All-llahut (Ibrahimit)
- tha ai
- Ata përsëri thanë: Nuk pyetëm për këto.
- Atëherë, po pyetni për fiset e arabëve. Ata që kanë qenë të mirë në kohën e injorancës, janë të mirë edhe në Islam, nëse bëhen të dijshëm
- tha ai. Ebu Usameja dhe Mu'temiri këtë hadith e transmetojnë prej Abdullahut, ky prej Seidit, ky prej Ebu Hurejres r.a., kurse ky prej të Dërguarit të All-llahut, salallahu alejhi ue selam.
- Ai që është më i devotshmi - u përgjigj ai
- Ata i thanë: Nuk pyetëm për këtë. - Po, Jusufi, i Dërguari i All-llahut, biri i të dërguarit të All-llahut (Ja'kubit), nipi i të dërguarit të All-llahut (Is'hakut), stërnip i mikut të All-llahut (Ibrahimit)
- tha ai
- Ata përsëri thanë: Nuk pyetëm për këto.
- Atëherë, po pyetni për fiset e arabëve. Ata që kanë qenë të mirë në kohën e injorancës, janë të mirë edhe në Islam, nëse bëhen të dijshëm
- tha ai. Ebu Usameja dhe Mu'temiri këtë hadith e transmetojnë prej Abdullahut, ky prej Seidit, ky prej Ebu Hurejres r.a., kurse ky prej të Dërguarit të All-llahut, salallahu alejhi ue selam.
3354. Na ka treguar Muemmeli, këtij Ismaili, këtij Aufi, këtij Ebu Rexhai, këtij Semure se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
"Mbrëmë (në ëndërr), më erdhën dy melekë dhe shkuam te një njeri i madh, i cili ishte aq i madh, saqë gati nuk ia pash kokën. Ai ishte Ibrahimi, alejhi selam".
3355. Më ka treguar Bejjan b. Amri, këtij Nadri, këtij i ka treguar Ibën Auni nga Muxhahidi, i cili ka dëgjuar Ibën Abbasin r.a. se, kur ia kanë përmendur Dexhxhalin, në mes të dy syve të të cilit do të shkruajë "kafir" ose "K.F.R", ka thënë:Këtë nuk e kam dëgjuar nga Resulull-llahu, por ai ka thënë:
"Për sa i përket Ibrahimit, ai i përngjanë shokut tuaj (Muhamedit, salallahu alejhi ue selam), kurse Musai ka ngjyrë gështenje. Ademin më bëhet sikur e shoh duke u lëshuar në një fushë, i hipur në deve të kuqe".
3356. Na ka treguar Kutejbe b. Seidi, këtij Mugire b. Abdurrahman el-Kureshi, i cili transmeton nga Ebi ez-Zenadi, ky nga A'rexhi, ky nga Ebu Hurejreja r.a., i cili ka deklaruar se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
"Ibrahimi është bërë sunet, kur ka pasur tetëdhjetë vjet, dhe atë me sqepar".
Na ka treguar Ebul-Jemani, këtij Shuajbi, këtij Ebuz-Zinadi duke thënë se bil-kadumi (pa teshdid) ka kuptimin e sqeparit. Me këtë pajtohet edhe Abdurrahman b. Is'haku, duke transmetuar nga Ebuz-Zinadi. Gjithashtu, pajtohet edhe Axhlani, duke transmetuar nga Ebu Hurejreja r.a. Këtë Hadith, e transmeton edhe Muhammed b. Amri nga Ebu Selemeja.
3357. Na ka treguar Seid b. Telid er-Rujani, këtij Ibën Uehbi se i ka treguar Xherir b. Hazimi nga Ejjubi, ky nga Muhammedi e ky nga Ebu Hurejreja r.a., i cili deklaron se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka thënë:
"Ibrahimi ka rrejt vetëm tri herë".
3358.
Na ka treguar Muhammed b. Mahbubi, ky nga Hammad b. Zejdi, ky nga Ejjubi, ky nga Muhammedi, ky nga Ebu Hurejreja r.a. i cili ka thënë:"Ibrahimi a.s. ka rrejt vetëm tri herë, edhe atë dy herë për hir të All-llahut: thënia e tij "jam i sëmurë", "atë e ka bërë më i madhi prej tyre", dhe herën e tretë, kur ai ishte me Sarën (vazhdon Eba Hurejreja). Një tirani i qe thënë:"Këtu banon një njeri me një grua shumë të bukur". Ai dërgoi një njeri te ai dhe e pyeti për atë:
- Kush është ajo?
- Motra ime
- tha ai
-, pastaj erdhi te Sara dhe i tha:
- Sara! Në tokë nuk ka besimtar të drejtë, përveç meje dhe teje. Ky më pyeti për ty dhe i thashë se të kam motër. Ti mos më nxirr në rrenë. Tirani, më vonë, shkoi te ajo. Kur u përpoq që ta zërë për dore, ai u shtang. Atëherë, bërtiti:
- Lute All-llahun për mua, kurse unë më asgjë nuk do të bëj! Ajo e luti All-llahun dhe atë e lëshoi të shtangurit. U përpoq që për herë të dytë ta zërë për dore, mirëpo përsëri u shtang, bile edhe më fort. Përsëri tha:
- Lute All-llahun për mua, e unë më kurrgjë nuk do të bëj! Ajo përsëri e luti All-llahun dhe atë e lëshoi të shtangurit. Atëherë, e thirri një nga rojtarët e vet dhe tha:"Ju nuk më keni sjellë një qenie njerëzore, por më keni sjellë një shejtan". Në fund, Sarës ia dha Haxheren për shërbëtore. Ajo erdhi te Ibrahimi, i cili po falte namaz. Duke i treguar me dorë, e pyeti:Çka ke?
- All-llahu jobesimtarin dhe tiranin e mposhti me armë të Veten dhe Haxheren ma dha për shërbëtore - tha ajo. Ebu Hurejreja tha:"Ajo është nëna juaj, o bijtë e ujit të qiellit".
- Motra ime
- tha ai
-, pastaj erdhi te Sara dhe i tha:
- Sara! Në tokë nuk ka besimtar të drejtë, përveç meje dhe teje. Ky më pyeti për ty dhe i thashë se të kam motër. Ti mos më nxirr në rrenë. Tirani, më vonë, shkoi te ajo. Kur u përpoq që ta zërë për dore, ai u shtang. Atëherë, bërtiti:
- Lute All-llahun për mua, kurse unë më asgjë nuk do të bëj! Ajo e luti All-llahun dhe atë e lëshoi të shtangurit. U përpoq që për herë të dytë ta zërë për dore, mirëpo përsëri u shtang, bile edhe më fort. Përsëri tha:
- Lute All-llahun për mua, e unë më kurrgjë nuk do të bëj! Ajo përsëri e luti All-llahun dhe atë e lëshoi të shtangurit. Atëherë, e thirri një nga rojtarët e vet dhe tha:"Ju nuk më keni sjellë një qenie njerëzore, por më keni sjellë një shejtan". Në fund, Sarës ia dha Haxheren për shërbëtore. Ajo erdhi te Ibrahimi, i cili po falte namaz. Duke i treguar me dorë, e pyeti:Çka ke?
- All-llahu jobesimtarin dhe tiranin e mposhti me armë të Veten dhe Haxheren ma dha për shërbëtore - tha ajo. Ebu Hurejreja tha:"Ajo është nëna juaj, o bijtë e ujit të qiellit".
3359. Na ka treguar Ubejdullah b. Musa, ose Ibën Selami prej tij, këtë e ka lajmëruar Ibën Xhurejxhi prej Abdulhamid b. Xhubejrit, ky nga Seid b. Musejjebit, ky prej Ummi Sherikut r.a. se Pejgamberi, salallahu alejhi ue selam, ka urdhëruar të vritet picërraku, dhe ka thënë:
"Ai ka fry (në zjarrin) në Ibrahimin".
3360. Na ka treguar Umer b. Hafs b. Gijathi, këtij babai i vet, këtij A'meshi, duke thënë se i ka treguar Ibrahimi, i cili transmeton nga Alkameja, e ky thotë se Abdullahu r.a. ka thënë:
Kur u shpall:"Do të jenë të sigurt ata të cilët besojnë dhe besimin e tyre nuk e veshin me mizori..." (El-En'am, 82), ne thamë:
- O Resulull-llah, kush prej nesh nuk ka bë mizori? - Nuk është ashtu siç thoni ju - tha ai
- Besimin e tyre nuk e veshin me mizori domethënë: nuk e veshin me politeizëm/shirk. A nuk keni dëgjuar fjalën e Lukmanit, kur i thotë të birit të vet:"Politeizmi, me të vërtetë, është zullum (mizori)".
- Besimin e tyre nuk e veshin me mizori domethënë: nuk e veshin me politeizëm/shirk. A nuk keni dëgjuar fjalën e Lukmanit, kur i thotë të birit të vet:"Politeizmi, me të vërtetë, është zullum (mizori)".
3361. Na ka treguar Is'hak b. Ibrahim b. Nasri, këtij Usameja, i cili ka transmetuar nga Ebu Hajjani, ky prej Ebu Zura'a, se Ebu Hurejreja r.a. ka thënë:
"Në Ditën e Kijametit, All-llahu do t'i tubojë të parët dhe të fundit (të gjithë njerëzit) në një vend, ashtu që do të mund t'u bëjë zë ai që i thërret, do të mund t'i shohë të gjithë, dhe dielli shumë afër do t'u afrohet...", dhe vazhdoi të përmendë hadithin për Shefa'atin:'Ata do të vijnë te Ibrahimi dhe do t'i thonë:'Ti je i Dërguar i All-llahut dhe mik i Tij në tokë. Na ndihmo (me shefa'at) te Zoti yt. Atij do t'i përkujtohen rrenat që ka bërë dhe do të thotë:"Mjaft kam gajlet e mia! Shkoni te Musai".
Këtë hadith e transmeton edhe Enesi prej Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam].
3362. Më ka treguar Ahmed b. Seid b. Abdullahu, këtij Uehb b. Xherir prej babait të vet, ky nga Ejjubi, ky nga Abdullah b. Seid b. Xhubejri, ky nga babai i vet, ai nga Ibën Abbasi r.a. se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:
"All-llahu bëftë mëshirë në nënën e Ismailit! Po të mos kishte nxituar, Zemzemi do të rridhte nga burimi".
3363. Ensariu thotë se Ibën Xhurejxhi ka thënë:"Kethir b. Kethiri më ka treguar:'"Unë dhe Osman b. Sulejmani ishim ulur bashkë me Seid b. Xhubejrin, i cili tha: Ibën Abbasi nuk më ka treguar kështu, por ka thënë:'Ibrahimi udhëtoi bashkë me Ismailin dhe nënën e tij. Ajo Ismailit i jepte gji dhe me veti kishte një calik".
3364. Më ka treguar Abdullah b. Muhammedi, këtij Abdurrezaku, këtë e ka lajmëruar Ma'meri që ka transmetuar nga Ejjub es-Sahtijani dhe Kethir b. Kethir b. Mutalib b. Ebu Ueda'a me atë që njëri nga këta dy nga njëherë transmeton më gjerësisht prej tjetrit, ndërkaq të dy transmetojnë prej Seid b. Xhubejrit se Ibën Abbasi r.a. ka thënë:
"Gruaja e parë që ka përdorur shokën ka qenë e ëma e Ismailit. Ajo përdori shokën për të fshehur gjurmët nga Sara".
Më vonë Ibrahimi u nis bashkë me të dhe djalin Ismailin, derisa ende i jepte gji. I la pranë Qabes, nën një dru të madh, mbi Zemzemin, në një vend më të lartë, ku më vonë u ndërtua Qabeja. Atëherë, Mekka nuk ishte e banuar e as që kishte ujë. Ai të dy i la në atë vend. Iu la një trastë me hurma dhe një calik me ujë. Ibrahimi u kthye prapa, ndërsa e ëma e Ismailit e përcillte duke i thënë:
Më vonë Ibrahimi u nis bashkë me të dhe djalin Ismailin, derisa ende i jepte gji. I la pranë Qabes, nën një dru të madh, mbi Zemzemin, në një vend më të lartë, ku më vonë u ndërtua Qabeja. Atëherë, Mekka nuk ishte e banuar e as që kishte ujë. Ai të dy i la në atë vend. Iu la një trastë me hurma dhe një calik me ujë. Ibrahimi u kthye prapa, ndërsa e ëma e Ismailit e përcillte duke i thënë:
- O Ibrahim, ku shkon! Na le neve në këtë vend ku nuk ka njeri të gjallë, bile asgjë tjetër!
Këtë e përsëriti disa herë, por ai aspak nuk e përfilli atë. Atëherë, ajo tha:
- Kështu të ka urdhëruar All-llahu?
- Po - u përgjigj ai.
- Atëherë, Ai nuk do të na braktisë - tha ajo dhe u kthye.
Ibrahimi vazhdoi të ecte, derisa arriti te një kthesë dhe ata nuk e panë më. Atëherë, u kthye kah Qabeja, i çoi duart dhe filloi të lutet të thoshte:"O Zoti ynë! Unë disa pasardhës të mi i kam vendosur në një luginë, ku nuk mbillet asgjë...", deri të fjalët "... për të qenë mirënjohës". (Ibrahim, 37) E ëma e Ismailit i jepte gji Ismailit dhe pinte ujë nga calik, deri sa e harxhoi. Më në fund, kur e harxhoi ujin, ajo dhe djali u etën. E shikonte djalin teksa lëvizte - ose tha: përpëlitej. Nga mundimi i djalit, ajo filloi të lëvizte. E pa Safanë, kodrinë e cila ishte më afër asaj. U ngjit në të dhe u kthye kah lugina, që të shihte ndokënd, mirëpo nuk pa askënd. Atëherë, u lëshua nga Safaja. Kur arriti në luginë, e çoi mëngën e këmishës dhe filloi të vraponte siç vrapon njeriu nga mundimi, deri në fund të luginës. Arriti deri te Merueja, u ngjit lart dhe filloi të shikonte mos vallë sheh ndokënd, mirëpo nuk pa askënd. Kështu veproi shtatë herë.
Ibën Abbasi thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Ky është sa'ji i njerëzve në mes (Safasë dhe Merues)".
Kur u ngjit në Merue (për herë të fundit), dëgjoi një zë dhe i tha vetes:"Hesht!" (që të dëgjonte me vëmendje) Përsëri dëgjoi zërin dhe tha:"Më mundësove të të dëgjoj. A mund të më ndihmosh?" Dhe shih! Ajo pa nje melek te vendi ku tani është Zemzemi, i cili përpushte me këmbë (ose me krah), deri sa doli uji. Ajo filloi ta zinte, duke treguar me dorë se si e ka mbushur calikun, kurse uji gufonte vazhdimisht.
Ibën Abbasi thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: "All-llahu bëftë rahmet në nënën e Ismailit. Sikur ta kishte lënë Zemzemin të lirë - ose ka thënë: sikur të mos e kishte zënë ujin - Zemzemi do të ishte ujë që do të rridhte".
Pejgamberi vazhdoi: Ajo piu uji dhe i dha fëmijës gji. Meleku i tha asaj:'Mos u frikësoni prej shkatërrimit! Këtu do të jetë Bejtull-llahu, të cilin do ta ndërtojë ky djalosh me të atin e vet, ndërkaq All-llahu nuk do t'i humbasë banorët e tij'. Shtëpia (Qabeja) asokohe ishte në një vend të ngritur, në formë të një kodrine, dhe kur në të u lëshuan rrëketë, rridhnin në të majtë dhe në të djathtë të saj. Kështu ishte përreth tyre, gjersa arritën një grup nga Xhurhumi, ose një familje e Xhurhumit, të cilët vinin nga drejtimi i Keda'as. Ata u vendosën nën rrëzën e Mekkes, me ç'rast panë se si shpezët silleshin dhe thanë:
Ibrahimi vazhdoi të ecte, derisa arriti te një kthesë dhe ata nuk e panë më. Atëherë, u kthye kah Qabeja, i çoi duart dhe filloi të lutet të thoshte:"O Zoti ynë! Unë disa pasardhës të mi i kam vendosur në një luginë, ku nuk mbillet asgjë...", deri të fjalët "... për të qenë mirënjohës". (Ibrahim, 37) E ëma e Ismailit i jepte gji Ismailit dhe pinte ujë nga calik, deri sa e harxhoi. Më në fund, kur e harxhoi ujin, ajo dhe djali u etën. E shikonte djalin teksa lëvizte - ose tha: përpëlitej. Nga mundimi i djalit, ajo filloi të lëvizte. E pa Safanë, kodrinë e cila ishte më afër asaj. U ngjit në të dhe u kthye kah lugina, që të shihte ndokënd, mirëpo nuk pa askënd. Atëherë, u lëshua nga Safaja. Kur arriti në luginë, e çoi mëngën e këmishës dhe filloi të vraponte siç vrapon njeriu nga mundimi, deri në fund të luginës. Arriti deri te Merueja, u ngjit lart dhe filloi të shikonte mos vallë sheh ndokënd, mirëpo nuk pa askënd. Kështu veproi shtatë herë.
Ibën Abbasi thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Ky është sa'ji i njerëzve në mes (Safasë dhe Merues)".
Kur u ngjit në Merue (për herë të fundit), dëgjoi një zë dhe i tha vetes:"Hesht!" (që të dëgjonte me vëmendje) Përsëri dëgjoi zërin dhe tha:"Më mundësove të të dëgjoj. A mund të më ndihmosh?" Dhe shih! Ajo pa nje melek te vendi ku tani është Zemzemi, i cili përpushte me këmbë (ose me krah), deri sa doli uji. Ajo filloi ta zinte, duke treguar me dorë se si e ka mbushur calikun, kurse uji gufonte vazhdimisht.
Ibën Abbasi thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: "All-llahu bëftë rahmet në nënën e Ismailit. Sikur ta kishte lënë Zemzemin të lirë - ose ka thënë: sikur të mos e kishte zënë ujin - Zemzemi do të ishte ujë që do të rridhte".
Pejgamberi vazhdoi: Ajo piu uji dhe i dha fëmijës gji. Meleku i tha asaj:'Mos u frikësoni prej shkatërrimit! Këtu do të jetë Bejtull-llahu, të cilin do ta ndërtojë ky djalosh me të atin e vet, ndërkaq All-llahu nuk do t'i humbasë banorët e tij'. Shtëpia (Qabeja) asokohe ishte në një vend të ngritur, në formë të një kodrine, dhe kur në të u lëshuan rrëketë, rridhnin në të majtë dhe në të djathtë të saj. Kështu ishte përreth tyre, gjersa arritën një grup nga Xhurhumi, ose një familje e Xhurhumit, të cilët vinin nga drejtimi i Keda'as. Ata u vendosën nën rrëzën e Mekkes, me ç'rast panë se si shpezët silleshin dhe thanë:
- Këto shpendë, me siguri, sillen rreth ujit, e ne dimë që në këtë në këtë vend nuk ka ujë.
Më në fund, ata dërguan një apo dy njerëz. Ata rastësisht gjetën ujin, u kthyen dhe informuan për ujin. U nisën për atje dhe, si thotë transmetuesi, e takuan të ëmën e Ismailit pranë ujit. Thanë:
- A do të na lejosh të vendosemi këtu?
- Po, - tha ajo, por ju nuk do të keni të drejtë në ujin.
- Po, - thanë ata.
Ibën Abbasi thotë se Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: Këta rastësisht takuan të ëmën e Ismailit, por edhe ajo deshi të shoqërohej. Ata u vendosën këtu dhe menjëherë dërguan që t'i sjellin edhe familjet e veta në këtë vend. Në Mekkë u shtuan familjet, në mesin e të cilëve u rrit i biri dhe mësoi nga ata arabishten. Atyre iu pëlqeu dhe iu la përshtypje shumë të mira ky i ri. Pasi arriti moshën e pubertetit, e martuan me një vajzë, ndërsa e ama e Ismailit, pas martesës së të birit, ndërroi jetë. Pasi u martua Ismaili, Ibrahimi erdhi t'i vizitonte ata që i la në këtë vend. Mirëpo, Ismailin nuk e takoi. E pyeti gruan e tij se ku është Ismaili dhe ajo iu përgjigj:
- Ka dalur për idare.
Pastaj e pyeti për gjendjen dhe jetën e tyre. Ajo tha:
- Jemi në hall. Jemi në mundime dhe ndihemi shumë keq - iu ankua ajo, kurse ai i tha:
- Kur të vijë burri, përcjellja selamin dhe thuaj që të ndërrojë pragun e derës.
Kur erdh Ismaili, sikur parandjeu diçka dhe pyeti:
- Mos ka qenë dikush?
- Po, - tha ajo - na erdhi një plak i këtillë dhe i këtillë dhe na pyeti për ty. I tregova se ku je. Më pyeti se si jetojmë, dhe i tregova se jemi në mundime dhe shumë keq.
- A të porositi diçka? - pyeti ai.
- Po, më porositi që të të përcjell selamin dhe tha që ta ndërrosh pragun e derës.
- Ai ka qenë babai im. Më ka urdhëruar që të ndahem prej teje. Shko te të tutë!
I tha këto fjalë dhe e lëshoi. Pastaj përsëri nga ata u martua. Deshi All-llahu dhe Ibrahimi dikur erdhi përsëri. E takoi Ismailin duke përgatitur shigjetat nën drurin e madh, afër Zemzemit. Hyri te gruaja e tij dhe e pyeti për Ismailin. Ajo tha:
- Ka dalë për idare.
- Si jeni - pyeti për gjendjen dhe jetën e tyre.
- Ne jemi mirë dhe rehat - tha ajo dhe iu falënderua All-llahut.
- Çka keni për të ngrënë? - pyeti ai.
- Mish - u përgjigj ajo.
- Çka keni për të pirë? - pyeti ai.
- Ujë - ishte përgjigjja e saj.
- O Zoti im, jepu bereqet në mish dhe në ujë - tha ai.
Pejgamberi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Ata, atëherë, nuk kanë pasur grurë. Sikur të kishin, do t'i lutej t'u japë bereqet në të. (Dhe shtoi) Sikur dikush të kishte vetëm këto dy gjëra për ushqim (mishin dhe ujin), shëndeti dhe natyra e tij do të përkeqësoheshin, përveç nëse jeton në Mekë". Pastaj vazhdoi:
- Kur të vijë burri, përcjellja selamin dhe urdhëroje që ta përforcojë pragun e derës.
Kur u kthye Ismaili, pyeti:
- Mos ka qenë dikush?
- Po, ishte një plak i pashëm - tha ajo dhe e falënderoi. - Më pyeti për ty dhe i tregova se ku je. Pastaj më pyeti se si jetojmë. I thashë se jetojmë mirë.
- A të porositi diçka? - pyeti ai.
- Po, të bëri selam dhe të urdhëroi ta përforcosh pragun e derës.
- Ai është babai im - tha ai - e ti je prag. Më ka urdhëruar të të mbaj. Deshi All-llahu dhe Ibrahimi dikur erdhi përsëri. E takoi Ismailin duke përgatitur shigjetat nën drurin e madh, afër Zemzemit. Kur e pa, u çua para tij dhe të dy morën qëndrimin që merr i ati me të birin dhe i biri me të atin. Pastaj ai i tha:
- O Ismail, All-llahu më ka urdhëruar diçka.
- Vepro si të ka urdhëruar Zoti yt - i tha ai.
- Do të më ndihmosh? - pyeti (Ibrahimi).
- Do të të ndihmoj! - tha ai.
- All-llahu më ka urdhëruar që këtu ta ndërtoj Qaben. Pastaj tregoi kah bregorja që ngrihej në atë vend. Atëherë, (Pejgamberi vazhdoi) i vunë themelet e Qabes. Ismaili ka bartur gurët, ndërsa Ibrahimi ndërtonte. Kur ndërtesa lëshoi shtat, ai solli këtë gurë dhe e vendosi. (Ibrahimi) qëndroi mbi të. Kështu, ai ndërtonte e Ismaili i sillte gurët. Të dy thoshin:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di!" (El-Bekare, 127) Dhe ashtu ata ndërtuan (tha pejgamberi), duke u sjell rreth Qabes dhe duke thënë:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di!"
3365. Na ka treguar Abdullah b. Muhammedi, këtij Ebu Amir Abdul-melik b. Amri se e ka lajmëruar Ibrahim b Nafi' prej Kethir b. Kethirit, ky prej Seid b. Xhubejrit, kurse ky prej Ibën Abbasit r.a., i cili ka thënë:
"Ndodhi çka ndodhi në mes të Ibrahimit dhe familjes së tij dhe ai u nis me Ismailin dhe nënën e Ismailit. Kishin me vete një calik me ujë. E ëma e Ismailit pinte ujë nga caliku, ndërkaq qumështi mjaftonte për djalin e saj. Kur arritën në Mekke, e la nën një dru të madh, pastaj Ibrahimi u kthye te gruaja e tij (Sara). E ëma e Ismailit e përcolli, derisa arritën në vendin Keda', dhe atëherë thirri:
- O Ibrahim, në dorë të kujt na lë?
- Në dorë të All-llahut -tha ai.
- Jam e kënaqur me All-llahun - tha ajo.
Pastaj ajo u kthye dhe nisi të pinte ujë nga caliku, ndërsa qumështi i mjaftonte djalit të saj. Por, kur u harxhua uji, ajo tha:"Të shkoj e të shoh, ndoshta do të shoh dikë". Dhe ajo hypi në Safa dhe vështroi mos po e sheh ndokënd, por askënd nuk pa. U lëshua poshtë luginës, vrapoi dhe arriti në Merue.
Kështu veproi disa herë dhe pastaj tha:"Të shkoj të shoh se çka bën ai", duke menduar në djalin. Shkoi dhe e pa djalin (Ismailin) në atë gjendje, sikur gërhiste para vdekjes. Ajo s'mundi të duronte ta shihte teksa po vdiste dhe tha:"Të shkoj e të shoh nëse shoh ndokënd".
Shkoi dhe u ngjit në Safa, shikoi gjatë, por askënd nuk hetoi. Kështu veproi shtatë herë (duke vrapuar ndërmjet Safasë dhe Merues) e pastaj tha:"Të shkoj e të shoh se çka bën ai". Papritmas, dëgjoi një zë dhe iu drejtua atij zëri të çuditshëm:
Kështu veproi disa herë dhe pastaj tha:"Të shkoj të shoh se çka bën ai", duke menduar në djalin. Shkoi dhe e pa djalin (Ismailin) në atë gjendje, sikur gërhiste para vdekjes. Ajo s'mundi të duronte ta shihte teksa po vdiste dhe tha:"Të shkoj e të shoh nëse shoh ndokënd".
Shkoi dhe u ngjit në Safa, shikoi gjatë, por askënd nuk hetoi. Kështu veproi shtatë herë (duke vrapuar ndërmjet Safasë dhe Merues) e pastaj tha:"Të shkoj e të shoh se çka bën ai". Papritmas, dëgjoi një zë dhe iu drejtua atij zëri të çuditshëm:
- Më ndihmo, nëse ti mund të bësh ndonjë të mirë!
Ishte Xhibrili, i cili i ra tokës me këmbën e vet dhe nisi të buronte uji. E ëma e Ismailit u befasua dhe filloi të gërmonte. Ibën Abbasi thotë se Ebul-Kasimi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë: "Sikur ta kishte lënë, uji do rridhte".
Pastaj ajo filloi të pinte ujë, kurse qumështi i mjaftonte djalit të saj. Më vonë, në luginë arritën një grup njerëzish prej fisit Xhurhum dhe rastësisht panë një shpend. Ata dërguan një njeri të shikonte.
Kur pa ujin, u kthye te ata dhe iu tregoi. Ata erdhën te ajo dhe i thanë: "Oj e ëma e Ismailit, a do të na lejosh të rrimë me ty, ose të banojmë me ty?" (Dhe kështu qëndruan aty)
Në mesin e tyre, u rrit djali i saj dhe u martua me një vajzë të tyre. Ibrahimit, më vonë, i ra ndër mend (që t'i vizitonte) dhe i tha gruas (Sarës):"Unë do të shkoj t'i shoh ata që i lash atje".
Kur shkoi atje, dha selam e pastaj pyeti:
- Ku është Ismaili?
- Ka shkuar në gjueti - u përgjigj gruaja e tij, kurse ai e porositi:
- Kur të kthehet, t’i bësh selam që ta ndërrojë pragun e derës së vet. Kur u kthye, pasi ajo i tregoi për vizitën, i tha:"Pragu je ti. Shko te gjaku yt!"
Më vonë, Ibrahimi u kujtua që përsëri t'i vizitonte, andaj i tha gruas:
- Unë do të shkoj t'i shoh ata që i lash atje.
Kur shkoi, pyeti:
- Ku është Ismaili?
- Ka shkuar në gjueti - tha gruaja e tij dhe shtoi - A nuk uleni pak, të hani e të pini diçka?
- Çka keni për të ngrënë e për të pirë? - pyeti ai.
- Ushqim e kemi mishin, pije e kemi ujin.
- O Zoti im, jepu bereqet në ushqim e në pije.
Ibën Abbasi thotë se Ebul-Kasimi [salallahu alejhi ue selam] ka thënë:"Ky bereqet është prej duasë së Ibrahimit".
Prapë Ibrahimit mendoi t'i vizitonte dhe i tha gruas së vet: Unë do të shkoj të shoh ata që i kam lënë atje. Shkoi dhe e takoi Ismailin pas Zemzemit, duke përgatitur shigjeta. I tha:
- O Ismail, Zoti yt më ka urdhëruar ta ndërtojmë Tempullin.
- Dëgjoje Zotin tënd - tha Ismaili.
- Ai më ka urdhëruar që ti të më ndihmosh për këtë.
- Po, do të ndihmoj - tha kështu ose ngjashëm më këto fjalë.
Ibën Abbasi thotë:"Ata të dy filluan. Ibrahimi ndërtonte murin, kurse Ismaili ia afronte gurët. Ndërkaq, të dy thoshin:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di!" (El-Bekare, 127). Kur ndërtesa u ngrit, plaku nuk mundte t'i mbërrinte gurët. Ai qëndronte mbi gurin e Mekamit ndërsa e Ismaili ia afronte gurët. Ndërkaq, të dy thoshin:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di".
Ibën Abbasi thotë:"Ata të dy filluan. Ibrahimi ndërtonte murin, kurse Ismaili ia afronte gurët. Ndërkaq, të dy thoshin:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di!" (El-Bekare, 127). Kur ndërtesa u ngrit, plaku nuk mundte t'i mbërrinte gurët. Ai qëndronte mbi gurin e Mekamit ndërsa e Ismaili ia afronte gurët. Ndërkaq, të dy thoshin:"... O Zoti ynë, prano prej nesh, sepse Ti, me të vërtetë, dëgjon dhe di".
3366. Na ka treguar Musa b. Ismaili, këtij Abduluahidi, këtij A'meshi, këtij Ibrahim et-Tejmiu nga i ati i tij, i cili thotë se ka dëgjuar nga Eba Dherri r.a. i cili ka pyetur:
- O i Dërguar i All-llahut, cila xhami është ndërtuar e para në tokë?
- El-Mesxhidul-Harami - u përgjigj ai.
- E pas asaj cila?
- El-Mesxhidul-Aksa - tha ai.
- Sa kohë ka kaluar në mes këtyre dy tempujve?
- Dyzet vjet. - tha ai dhe shtoi - Kudo që të zë namazi, fale, sepse kjo është gjëja më e mirë [dmth ta falësh namazin në kohë e vet).
3367. Na ka treguar Abdullah b. Mesleme, që e ka transmetuar nga Maliku, ky nga Amër b. Ebu Amri, robit të liruar të Ebu Talibit, ky nga Enes b. Maliku r.a. se Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] iu shfaq Uhudi dhe tha:
"Kjo është kodrina që na do ne dhe ne e duam atë! O Zoti im, Ibrahimi Mekken e bëri të shenjtë, ndërkaq unë të shenjtë e bëj atë që është në mes të gurishtave (Medinën)".
3367. Na ka treguar Abdullah b. Mesleme, që e ka transmetuar nga Maliku, ky nga Amër b. Ebu Amri, robit të liruar të Ebu Talibit, ky nga Enes b. Maliku r.a. se Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam] iu shfaq Uhudi dhe tha:
"Kjo është kodrina që na do ne dhe ne e duam atë! O Zoti im, Ibrahimi Mekken e bëri të shenjtë, ndërkaq unë të shenjtë e bëj atë që është në mes të gurishtave (Medinën)".
Këtë hadith e transmeton edhe Abdullah b. Zejdi prej Pejgamberit [salallahu alejhi ue selam].
3368. Na ka treguar Abdullah b. Jusufi, këtë e lajmëroi Maliku, duke transmetuar nga Ibën Shihabi, ky nga Salim b. Abdullahu se Ibën Ebu Bekrin e ka lajmëruar Abdullah b. Umeri, ky duke transmetuar nga Aisheja r.a., gruaja e Pejgamberit s.a.u.s. se i Dërguari i All-llahut ia tha Ajshes:
- A nuk e di se populli yt, kur rindërtuan Qaben, nuk e ndërtuan në themelet që i vendosi Ibrahimi?
- O i Dërguari i All-llahut – thashë -, atëherë, pra, pse nuk e kthen në themelet e Ibrahimit?
- Sikur populli yt të mos kishin qenë afër me mosbesimin (do ta bëja).
Abdullah b. Umeri ka thënë:"Aisheja, me të vërtetë, këtë e ka dëgjuar nga Pejgamberi, se Pejgamberi nuk i prekte dy skajet që janë përballë el-Hixhrit vetëm nga shkaku se nuk ishte ndërtuar në themelet e Ibrahimit".
Abdullah b. Umeri ka thënë:"Aisheja, me të vërtetë, këtë e ka dëgjuar nga Pejgamberi, se Pejgamberi nuk i prekte dy skajet që janë përballë el-Hixhrit vetëm nga shkaku se nuk ishte ndërtuar në themelet e Ibrahimit".